Archive for the 'stadschap' Category
De laatste drie weken voor de twee groepen schapen werden samengevoegd werden de gusten verwend met een stuk sappig rijk gras, op een perceel vlak naast de kooi. .
Bosch en Duin hoogzomer. Dit is mijn gouden poort op weg naar de basis. Iedere keer weer ben ik onder de indruk. Het zou een kunstwerk kunnen zijn, een installatie. Met grote lichtbakken boven de bomen. De Noormannen zagen sterren als kieren in de vloer van de Godenwereld. De Taveernelaan als microcosmos.
Daar word ik niet vrolijk van: zomers Spakenburg, in mijn eentje. De bootjes zijn nog wel leuk, net als de helling. Maar de stad is echt lelijk! Burgerlijk streng, jaren vijftig-deugdzaam. En toch toeristen. Niet mijn plek om te zijn. Er waren ook zo weinig bomen, viel me op. Houden ze in Spakenburg niet van […]
Het is op zijn zachtst gezegd ironisch dat ik de mooiste bloesem tot nu toe, aantref in de binnenstad van Utrecht. Ronduit stuitend vind ik het dat tegen de fruitboom aan, waar mensen af en aan lopen, sigaretten roken, fietsen stallen en lawaai maken, een nestkastje hangt met zowaar een broedend pimpelmezenpaar.
Ik ben de rivier overgestoken op zoek naar bloesem. Ik wist waar ik moest zijn maar ik reis nooit zomaar van A naar B. Het moet wel een leuke weg zijn. Daarbij, de rivier trekt. Dus ik ben gestopt in Hagestein, Culemborg, Beusichem en hier in Everdingen waar in de linkerbenedenhoek de tijd al heel […]
Dit is een gek stoplicht. Als je als buitenlander hier verzeild raakt, kan ik me voorstellen dat je je afvraagt of je dit stoplicht wel serieus moet nemen. Vooral als het heel lang duurt voor het op groen springt. Want waar wacht je nu eigenlijk op? Dat de deur plots opengaat en iemand de straat […]
Mijn 2010 begon met sneeuw, champagne, vuurwerk en volle maan. Ik ben helemaal vergeten stil te staan bij het komende jaar, het afgelopen jaar, het komende decennium of het decennium dat we net voorbij is. En dat is maar goed ook. Ik bedacht me alleen dat het voor Romeinse steenhouwers fijne jaren zijn.
Om het contact met de echte wereld niet te verliezen, ga ik soms naar de stad. Waar je moet betalen om je auto te parkeren en waar het ook herfst is. In de F.C. Donderstraat kom ik als het ware om te aarden, om me te oriënteren. Mens te zijn onder mensen terwijl etherische zaken […]
Het is moeilijk te zien, maar op de kopse kant van het kapelletje staat dat dit een Gehoorzaal is. Socialistisch compromis, denk ik. ‘We kunnen zonder God, maar de kerk willen we wel. Dat is een goed concept, het geeft een dorp een hart. En zo’n torentje is gewoon mooi. Heeft niks met God te […]
Ik hou van de paardenmarkt. Ik vind het leuk de Voorstraat met zand bedekt te zien. Ik hou van het geluid van paarden die door de stad sjokken en het gedreun van de galop bij het ringsteken. De kermis, die er ook bij hoort, is ieder jaar meer spectaculair. De paardenmarkt niet. Dat is traditie.
Ik was vandaag bij de tandarts voor het vervolg van een wortelkanaalbehandeling. Het was minder pijnlijk dan de vorige keer, toen ik als een glibberige paling onder de handen van de tandarts uit kroop. De röntgenfoto was saai daarom mijn eigen impressie van een kanaalbehandeling. Ook van vandaag.
Een les omhoog kijken. Waar is dit? Waar staat die schoorsteen, waar het goudbeslag? Nu zouden deze gebouwen ook in Maastricht of Amsterdam kunnen staan, maar de kans daarop is erg klein. Ik bedoel, je zou kunnen kijken, maar de grootste kans geef ik toch in Utrecht. Dus, waar staat de maan?
In sommige culturen is het heel normaal om ten alle tijden een kleedje bij zich te hebben. Zo kunnen ze overal gaan zitten en voelen ze zich overal thuis. Aan de kleur en structuur van het kleedje kan veel worden afgelezen over de status en rijkdom van de eigenaar. Ik heb deze mevrouw netjes gevraagd […]
Mijn favoriete plek in Utrecht is dit hofje onderaan de dom. Niet alleen voel je de geschiedenis van voorbije eeuwen in de stenen en kan je de geprevelde gebeden horen van de monniken die hier eens door de kloostergangen liepen, belangrijker is dat je er perfect uit de wind van de zon kan genieten.
Bilthoven vormt samen met Maartensdijk, de Bilt, Groenekan en mijn geliefde Westbroek, de gemeente de Bilt. In Bilthoven wonen allemaal nette, aardige mensen die ervan houden om in de uitgestrekte bossen te wandelen. Bilthoven kent ook een grote populatie eekhoorns en vogeltjes.
Als je hier de rechter weg neemt, kom je langs grote en dure huizen. Sommige huizen zijn zo groot dat je alle perspectief verliest. Zo bleek wat een tuinhuisje leek, plaats te bieden aan drie luxe auto’s. En de boomhut is voorzien van airco en stromend water. Waar de linker weg naartoe leidt, weet ik […]
En zo stonden wij in onze zomerse kleren op het panorama-terras van het hotel en keken met een glas wijn in de hand neer op de ateliers en werkplaatsen waarin zonder koeling van ’s morgens vroeg tot ’s avonds laat gewerkt werd. Heel koloniaal allemaal.
In Nederland willen wee ze niet meer. In Amsterdam worden ze gevangen. In Rome worden ze vergiftigd maar in Turkije worden ze gevoerd. Door de toeristen weliswaar. Maar toch. Zij verkopen het voer.
Ga de volgende keer nou eens niet naar Disneyland maar rij door naar Istanbul. Neem de Oriënt-Express als je kan en waan je in het land van Duizend-en-één-nacht. Dat is het niet hoor. Dat is Irak, Baghdad.
Met dank aan Beelen Sloopwerken hebben wij sinds vandaag ons uitzicht op de Dom terug. Nadat de geur van vers brood drie jaar geleden al was uitgedoofd, is vandaag het gebouw van Kamps Bakkerijen tegen de vlakte gegaan. Voor hoelang we van dit uitzicht mogen genieten blijft voorlopig de vraag. Ik lees net dat er […]
AboutYou are currently browsing the MarcusRudolph.nl/blog weblog archives for the 'stadschap' category. Longer entries are truncated. Click the headline of an entry to read it in its entirety. |
||||